لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه و اهدافاز آنجا که سازگاری های تمرینی از اصل ویژگی پیروی می کنند؛ ممکن است تعادل در رشته های مختلف ورزشی تفاوت داشته باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی ویژگی تعادل بود.مواد و روش ها72 دانشجوی مرد شرکت کننده در المپیاد دانشجویان کشور آزمودنی های این مطالعه را تشکیل دادند. این آزمودنی ها از رشته های فوتبال، بسکتبال، کشتی، ژیمناستیک، هنرهای رزمی و وزنه برداری انتخاب شدند. همه آزمودنی ها در ساعت 14 و به صورت گروه های ورزشی مختلف در 6 روز متوالی، در محل برگزاری آزمون آماده شدند. پس از 5 دقیقه گرم کردن و انجام حرکات کششی، آزمون های تعادل ایستا با استفاده از سیستم امتیازدهی خطای تعادل و تعادل پویا به وسیله دستگاه تعادلی وای انجام شد.یافته هانتایج آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکی نشان داد که از نظر تعادل ایستا رشته ژیمناستیک از همه رشته ها بهتر بود و پس از ژیمناستیک، ورزشکاران رشته های ورزشی رزمی، فوتبال، کشتی، وزنه برداری و بسکتبال، به ترتیب نمرات بهتری را کسب کردند؛ با این وضع، اختلاف بین رشته های بسکتبال- وزنه برداری، بسکتبال- کشتی، فوتبال- کشتی، فوتبال- رزمی، وزنه برداری- کشتی و رزمی- ژیمناستیک معنی دار نبود و از نظر تعادل پویا به ترتیب رزمی، کشتی، فوتبال، ژیمناستیک، وزنه برداری و بسکتبال قرار داشتند؛ اگرچه این اختلاف بین گروه های ورزشی فوتبال- کشتی، فوتبال- رزمی، فوتبال- ژیمناستیک، کشتی- رزمی، کشتی- ژیمناستیک و گنگ فو- ژیمناستیک معنی دار نبود.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد تعادل نیز همانند بسیاری از عملکردهای ورزشی اختصاصی بوده و تابعی از نوع رشته ورزشی می باشد.

هدف از انجام این تحقیق، مقایسه تعادل پویا در مردان دارای کف پای صاف، گود و طبیعی است. جامعه آماری تحقیق حاضر گروهی از دانشجویان دانشگاه تهران بودند. آزمودنی های تحقیق 90 مرد شامل 30 نفر با کف پای طبیعی (با میانگین قد 176.6±6.2 سانتی متر، وزن 72.8±10.2 کیلوگرم و سن 25.3±2 سال)، 30 نفر با کف پای صاف (با میانگین قد 177.2±7 سانتی متر، وزن 73.5±11.1 کیلوگرم و سن 25.6±1.7 سال) و 30 نفر با کف پای گود (با میانگین قد 174.5±6.3 سانتی متر، وزن 69.3±11.2 کیلوگرم و سن 25.6±1.7 سال) بودند. برای مشخص کردن نوع آناتومیکی پا از آزمون افت استخوان ناوی و برای ارزیابی تعادل آزمودنی ها از تست تعادلی ستاره (SEBT) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل چندمتغیری واریانس (MANOVA) استفاده شد. تحلیل چندمتغیری واریانس تفاوت معنی داری را در اجرای تست تعادلی ستاره بین گروه ها نشان داد. بررسی ضرایب خطی متمایزکننده گروه ها مشخص کرد که دسترسی های داخلی و خلفی خارجی در متمایز کردن گروه ها نقش بیشتری داشتند. به طور خاص، دسترسی داخلی بی طور معنی داری در متمایز کردن گروه کف پای صاف از دو گروه دیگر و دسترسی خلفی خارجی در متمایز کردن گروه کف پای گود از دو گروه دیگر نقش داشتند. از آنجا که افراد دارای کف پای گود فشار بیشتری روی جانب خارجی پا وارد می آورند، به نظر می رسد که محدوده پایداری در جانب خارجی بزرگ تر باشد و برعکس افراد دارای کف پای صاف فشار بیشتری روی جانب داخلی پا وارد می آورند. از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که ساختار آناتومیکی پا بر تعادل پویا تاثیر دارد.

در این مطالعه با تعدیلاتی در الگوهای ادوار تجاری حقیقی در یک اقتصاد کوچک باز، برای اولین بار یک مدل تعادل عمومی پویا به منظور بررسی خصوصیات ادوار تجاری اقتصاد ایران طراحی می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که با در نظر گرفتن فقط شوک تکنولوژی، تغییرات نوسانهای متغیرهای کلان الگو بسیار پایین تر از مقادیر مشاهده شده اقتصاد ایران است که با در نظر گرفتن نقش شوک های قیمت نفت نتایج الگو سازگاری بهتری با مشاهدات اقتصاد ایران پیدا می کند و می تواند برخی از خصوصیات ادوار تجاری اقتصاد ایران را توضیح دهد. یافته ها نشان می دهد که با یک شوک مثبت قیمت نفت، مصرف، سرمایه گذاری و تولید افزایش می یابند و نتایج الگو همانند مشاهدات واقعی اقتصاد ایران است. شوک های نرخ بهره حقیقی جهانی اثر اندک و ناچیزی بر روی تولید، مصرف و سرمایه گذاری دارند. همچنین نتایج بدست آمده نشان می دهد که تغییرات نوسانهای سیکلی متغیرهایی نظیر مصرف، سرمایه گذاری، تولید و تراز تجاری بدست آمده از الگو با تغییرات مشاهده شده اقتصاد ایران تفاوت اندکی دارد. همچنین همبستگی و هم حرکتی مصرف، سرمایه گذاری و واردات با سیکل های تجاری در الگو همانند مشاهدات واقعی دیده می شود.

به زمین افتادن یا سقوط یکی از شایع ترین و جدی ترین مشکلات برای افراد بالای 60 سال است. افتادن، با افت در فعالیت های پایه و ابزاری زندگی روزانه ارتباط دارد و آسیب های ناشی از آن، از عوامل تعیین کننده ی افت عملکردی در سالمندان جامعه است. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی تمرینات ورزش مغزی بر تعادل ایستا و پویا در سالمندان فاقد فعالیت بدنی منظم بود. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی و جامعه ی آن شامل تمامی افراد سالمند ساکن در خانه های سالمندان شهر ساری بود. روش نمونه گیری پژوهش نیز از نوع نمونه گیری در دسترس بود. به این منظور، با توجه به معیارهای ورود و خروج، 30 سالمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره قرار گرفتند. گروه آزمایشی تمرینات ورزش مغزی که به صورت اختصاصی جهت بهبود تعادل بدن طراحی شده اند را به مدت 8 جلسه ی 30 دقیقه ای اجرا کردند. به منظور اندازه گیری تعادل ایستا و پویای شرکت کنندگان در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب از آزمون لک لک و آزمون برخاستن و حرکت کردن زمان دار استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، آزمون تحلیل کواریانس مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت نتایج نشان داد که با کنترل نمره ی یش آزمون، بین نمرات تعادل ایستا و پویای دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنادار وجود دارد. یافته های این پژوهش موید تاثیر تمرینات ورزش مغزی بر عوامل حرکتی مرتبط با افتادن و پیشگیری احتمالی از افتادن در سالمندان است.

مقدمه و اهداف: سالمندی فرایندی است که طی آن بیشتر ساختارها و کارکردهای فیزیولوژیکی بدن مانند دستگاه های عصبی مرکزی و محیطی به صورت تدریجی دچار زوال و تغییر فرسایشی می شوند. بنابراین افت قابل توجهی در اجرای مهارت های شناختی و حرکتی سالمندان دیده می شود. از معایب برنامه های تمرینی سنتی می توان به این مورد اشاره کرد که تا اندازه ای خسته کننده هستند و قادر به تحریک علاقه شرکت کنندگان نیستند. یکی از روش های درمانی که اخیرا در درمان توان بخشی افراد سالمند استفاده شده، واقعیت مجازی است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر باتوجه به نحوه انجام آن از نوع تحقیقات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون است. آزمودنی ها شامل 24 سالمند 60 تا 75 ساله شهر شبستر بودند که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در 2 گروه آزمایش مجازی و کنترل قرار گرفتند. معیارهای ورود آزمودنی ها به تحقیق مواردی از قبیل برخورداری از سن حداقل 60 سال و حداکثر 75 سال و همچنین توانایی طی مسافت 6 متر بدون نیاز به وسیله کمکی بود. شرکت کنندگان در گروه آزمایش 9 هفته به انجام تمرینات واقعیت مجازی پرداختند، اما گروه کنترل برنامه های درمانی معمول خود را ادامه دادند. در بخش آمار توصیفی به بررسی شاخص های مرکزی و پراکندگی گروه های تحقیق پرداخته شد. در بخش آمار استنباطی از آزمون شاپیرو ویلک به منظور آگاهی از طبیعی بودن توزیع داده ها استفاده شد. آزمون های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری و تحلیل کوواریانس تک متغیری به کار گرفته شدند. سطح معناداری برای تمام متغیرها 05/0>P در نظر گرفته شد. تمام تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام و برای رسم نمودارها نیز از نرم افزار اکسل استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون تی ستقل نشان داد بین سالمندان در 2 گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در هیچ یک از شاخص های جمعیت شناختی وجود ندارد. نتایج آزمون شاپیرو ویلک در تمام متغیرها حاکی از نرمال بودن توزیع داده های پیش آزمون متغیرهای مورد مطالعه بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد سالمندان تحقیق حاضر از طریق پرداختن به بازی ها در محیط مجازی و درگیر بودن عضلات، قابلیت تعادلی بالاتری را از طریق تقویت کنترل عضلانی، کاهش اسپاسم و کشیدگی عضلانی و بهبود قدرت عضلانی کسب کرده باشند. پیشنهاد می شود از تمرینات واقعیت مجازی به عنوان روش مناسب جهت بهبود تعادل سالمندان استفاده شود.

زمینه و هدف: فعالیت بدنی ازجمله روش هایی است که برای پیشگیری، به تاخیر انداختن یا درمان مشکلات ناشی از فرآیند پیری به کار می رود. هدف تحقیق حاضر، تعیین تاثیر تمرین با تردمیل آبی بر تعادل ایستا، تعادل پویا و توانایی شناختی زنان سالمند غیرفعال بود. روش بررسی: روش این پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین سالمندان زن مراجعه کننده به باشگاه ورزشی هیژیا در اراک، سی زن سالمند بیشتر از شصت سال به صورت تصادفی ساده به گروه تجربی و گروه گواه (هر گروه پانزده نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی دویدن روی تردمیل آبی را به مدت هشت هفته، هر هفته به مدت سه جلسه (در کل 24 جلسه) و هر جلسه به مدت سی دقیقه با تردمیل آبی انجام داد. شدت تمرین ده دقیقه با 40تا45درصد و بیست دقیقه با 55تا65درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره تعیین شد. تغییرات در تعادل ایستا، تعادل پویا و توانایی شناختی قبل و بعد از دوره تمرین، به ترتیب به وسیله آزمون اصلاح شده لک لک (استورک، 1976)، آزمون عملکرد تعادل پویا (TUG) (ماتهیسا، 1985) و آزمون کوتاه بررسی وضعیت ذهنی (فولستاین و همکاران، 1975) اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 0٫, 05 صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد، پس از مداخله تمرین با تردمیل آبی، تفاوت معناداری در میانگین نمرات تعادل ایستا، تعادل پویا و توانایی شناختی در گروه تجربی با گواه یافت شد (0٫, 001>p). مجذور اتا نشان داد، 62درصد از افزایش تعادل ایستا، 71درصد از افزایش تعادل پویا و 70درصد از افزایش توانایی شناختی در سالمندان زن غیرفعال ناشی از تاثیر تمرین با تردمیل آبی بوده است. نتیجه گیری: براساس نتایج نتیجه گرفته می شود که مداخلات تمرینی با تردمیل آبی به مدت هشت هفته، بر بهبود تعادل ایستا، تعادل پویا و توانایی شناختی زنان سالمند غیرفعال موثر است.

مقدمه: یکی از شایع ترین تظاهرات نوروپاتی محیطی دیابتی (DPN)، کاهش تعادل و اختلال کنترل وضعیت است. از آن جایی که تعادل جزء نیازهای اساسی جهت انجام فعالیت های روزمره بوده و در فعالیت ایستا و پویا نقش مهمی را ایفا می کند، لذا هدف پژوهش حاضر، ارزیابی و مقایسه تعادل پویا و عملکردی (به صورت بالینی و آزمایشگاهی) در بیماران مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی با افراد سالم است.روش ها: در این مطالعه تعادل پویا و عملکردی 11 بیمار مبتلا به DPN (که نوروپاتی آن ها به وسیله پرسشنامه میشیگان تشخیص داده شده بود) و 11 فرد سالم که از نظر جنس، سن و نمایه توده بدنی با افراد گروه سالم جور شده بودند، به وسیله دستگاه Biodex و تست های تعادلی تاندم ارزیابی شدند. از آزمون t مستقل به منظور مقایسه شاخص های تعادلی بین دو گروه بیمار و سالم استفاده شد. علاوه بر این، همبستگی میان شاخص های تعادل پویا و تست های تعادل عملکردی تاندم، توسط ضریب همبستگی پیرسون نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: شاخص های ثبات تعادل پویا در بیماران مبتلا به نوروپاتی محیطی نسبت به افراد سالم (شامل ثبات کلی (P=0.003)، ثبات داخلی- خارجی (P=0.002) و ثبات قدامی- خلفی (P=0.047) به طور معنی داری بالاتر بود. میانگین مدت زمان ایستادن در تست های عملکردی تاندم در گروه دیابتی در مقایسه با افراد سالم در دو حالت چشم باز(P=0.031)  و چشم بسته (P=0.016)، به طور معنی داری کمتر بود. همچنین در گروه بیماران دیابتی، همبستگی منفی بسیار بالایی (r=-0.794) بین شاخص ثبات داخلی- خارجی با ایستادن تاندم در وضعیت چشم بسته وجود داشت (P=0.004).نتیجه گیری: افراد مسن مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی دچار اختلال تعادل عملکرد شدیدی نسبت به افراد سالم جورشده هستند که ممکن است آن ها را در معرض خطر افتادن هنگام انجام فعالیت های روزانه زندگی قرار دهد.

یکی از مسایل مهم در کشورهای صادر کننده نفت، تخصیص بهینه درآمدهای نفتی در راستای دست یابی به رشد و توسعه پایدار است. در این مقاله یک مدل تعادل عمومی قابل محاسبه پویای بهره برداری منابع پایان پذیر ارایه می شود. مدل تعادل عمومی قابل محاسبه پویا دارای دو بخش پویا و ایستا است که بخش پویای مدل نسبت به مدل ایستا حل می شود. بخش ایستای مدل حاضر، یک مدل تعادل عمومی قابل محاسبه استاندارد است. در قالب مدل تعادل عمومی قابل محاسبه استاندارد، دولت در هر دوره با استفاده از سیاست های اقتصادی نرخ پس انداز اجتماعی، میزان بهره برداری از ذخایر نفت و گاز را به نحوی تعیین می کند که تابع رفاه اجتماعی بین زمانی حداکثر شود. سپس در قالب یک مدل فنی - مهندسی نفت میزان سرمایه گذاری در بخش نفت و گاز را تعیین می کند. وجوه قابل سرمایه گذاری باقیمانده بر اساس سودآوری بخش های مختلف اقتصادی تخصیص داده می شود. مدل با استفاده از ماتریس حسابداری اجتماعی ایران 1380 کالیبره شده و از حل مساله بهینه سازی بین زمانی، مسیر بهینه برداشت ذخایر هیدروکربوری، سرمایه گذاری بخش نفت و گاز و تشکیل سرمایه در سایر بخش ها استخراج شده است.